Shumë argumentojnë se mjekët nuk kanë keqardhje për pacientët, se ata janë njerëz cinikë që nuk dinë si dhe nuk duan të shqetësohen për të tjerët. Por ka disa arsye për këtë sjellje të punonjësve të mjekësisë.
Udhëzimet
Hapi 1
Çdo ditë, mjekët punojnë me dhjetëra pacientë në klinika dhe spitale, ata përballen me qindra sëmundje të ndryshme, komplikime, diagnoza dhe ilaçe, dhe nganjëherë ata duhet të përballen me vdekjen. Kjo situatë përfundimisht i bën njerëzit profesionistë të vërtetë, por në të njëjtën kohë mund t'i bëjë ata më pak të ndjeshëm ndaj pacientëve të tyre. Prandaj, mjekët shpesh janë pak të vrazhdë, ata nuk u shpjegojnë pacientëve se çfarë do të bëjnë me ta, ata jo gjithmonë i qasen procesit të trajtimit të tyre me delikatesë.
Hapi 2
Sigurisht, pacientët mund të mos e pëlqejnë këtë gjendje, ata shpesh pyesin se si mjekët mund të jenë kaq cinikë dhe të pamëshirshëm. Por psikologjikisht, në këtë rast, gjithçka është e justifikuar: kur kaq shumë përgjegjësi i janë ngarkuar një personi, duhet të marrësh përgjegjësi për jetën e njerëzve, kur një numër kaq i madh pacientësh kalojnë nëpër duar që ankohen për probleme dhe dhimbje, mjeku duhet të ketë një pengesë që e ndihmon atë të përballojë vështirësitë … Kjo mbrojtje psikologjike ndaj problemeve lind me kalimin e kohës për të gjithë mjekët, duke i lejuar ata të mos jenë të mbingarkuar veçanërisht me ankesat dhe vuajtjet e pacientëve dhe të ruajnë nervat e tyre.
Hapi 3
Sidoqoftë, kjo gjendje nuk do të thotë që njerëzit që nuk shfaqin emocione bëjnë keq me detyrat e tyre. Përkundrazi, përkundrazi, kur mjeku fillon të lejojë emocionet dhe përvojat e një personi tjetër të kalojë përmes vetes, ai nuk mund të punojë më normalisht dhe të perceptojë i matur të gjithë situatën. Një mjek i tillë nuk buron nga fakte konkrete dhe logjikë e ftohtë, por nga emocione. Ai i vjen keq për pacientin, por si rezultat, mjeku fillon të bëjë gabime, të bëjë diagnoza të gabuara, të shqetësohet për operacionet, të cilat mund të çojnë në pasoja katastrofike për jetën e pacientit. Vetëm llogaritja e ftohtë dhe një mendje e kthjellët mund të ndihmojnë mjekun të ruajë qetësinë edhe në një situatë kritike.
Hapi 4
Përveç kësaj, ju nuk mund të tregoni keqardhje ndaj një personi, madje edhe një personi të sëmurë rëndë, sepse kjo mund të ndikojë te ai jashtëzakonisht negativisht. Një pacient i tillë thjesht mund të heqë dorë dhe të ndalojë luftën për jetën nëse sheh dobësinë e mjekut të tij. Kur një mjek në mënyrë të vendosur dhe të qartë, pa emocione, deklaron pozicionin e tij, atëherë pacienti bëhet më i qetë, ai e kupton se ai ka rënë në duart e një profesionist.
Hapi 5
Por ka edhe një mungesë tjetër keqardhje, kur, pavarësisht fatkeqësisë së pacientit apo edhe falë saj, mjekët fillojnë të zhvatin para, i bindin ata se mund të kryejnë një operacion ose të kurojnë mirë vetëm për një tarifë të caktuar. Mjekë të tillë shkelin të gjitha parimet e etikës mjekësore, sipas të cilave është e nevojshme të ndihmohet pacienti në çdo situatë, pa vendosur për të nëse është i denjë të jetojë apo të vdesë.
