Besohet se të menduarit krijues është një talent që nuk mund të zhvillohet ose studiohet në asnjë mënyrë. Dhe krijimtaria është një aftësi që u jepet vetëm disa njerëzve që nga lindja. Parimet e të menduarit anësor të zhvilluara nga Edward de Bono në 1968 hedhin poshtë këto pretendime.
Krijuesi i sistemit të të menduarit anësor, Edward de Bono, është një nga psikologët dhe shkrimtarët më të njohur bashkëkohorë. Ai është një ekspert britanik i njohur ndërkombëtarisht për të menduarit krijues. De Bono lindi më 19 maj 1933 në Maltë. Ai studioi në universitet në vendlindjen e tij. Dhe gjithashtu, në Oksford, Kembrixh dhe Harvard, ku më vonë dha mësim. De Bono përshkroi për herë të parë sistemin e të menduarit anësor të zhvilluar nga ai në librin e tij "Mekanizmat e Mendjes" në 1969.
Termi "të menduarit anësor" e ka origjinën nga lat. fjalët lateralis, që do të thotë anësore ose kompensuar. Kuptohet si një mënyrë e re jo standarde e të menduarit që ndryshon nga ajo tradicionale. Edward de Bono krijoi një kornizë për të menduarit krijues (anësor) përveç asaj ekzistuese logjike (vertikale) dhe fantazisë (horizontale). Metodat e propozuara nga ai lejojnë gjetjen e metodave dhe zgjidhjeve jo standarde për problemet që nuk mund të kryhen nga logjika.
Mendimi logjik ka për qëllim përpunimin hap pas hapi të informacionit, në kontrast me mendimin krijues, i cili lejon lëvizjen e mendimit në çdo drejtim. Mendimi anësor tërheq intuitën dhe, falë kësaj, krijon modele të reja origjinale dhe heq qafe stereotipet. Për më tepër, kjo mënyrë e të menduarit nuk është në kundërshtim me de Bono në punën e tij, logjike, por përkundrazi e plotëson dhe e përmirëson atë.
Në arsim, theksi kryesor është në zhvillimin e të menduarit vertikal, logjik, sepse është ky që është më i përshtatshmi për të punuar me informacionin. Sipas de Bono, përdorimi i të menduarit krijues për vullnetin e vet është aq i lehtë sa edhe logjik. Për këtë, ekzistojnë teknika të veçanta që ju lejojnë të zhvilloni të menduarit anësor.
Mendimi krijues krijon një ide të re, por vetëm përmes logjikës bëhet e mundur ta sjellësh atë në jetë. Sipas autorit, zotërimi i vetëm një mënyre të të menduarit nuk mjafton për produktivitet të lartë dhe sukses të një personi në botën moderne në zhvillim.