Marrëdhëniet midis prindërve dhe fëmijëve nganjëherë bëhen të vështira, ekziston një keqkuptim, pakënaqësi e ndërsjellë, fëmija ndalon së shpërndarë lajmet e jetës së tij me prindërit e tij. Në këtë situatë, është e rëndësishme të rivendosni kuptimin e humbur, të përpiqeni të bëheni një mik i vërtetë i fëmijës.
Udhëzimet
Hapi 1
Në marrëdhëniet midis fëmijës dhe prindërve, rolin kryesor e marrin natyrisht babai dhe nëna e tij. Janë ata që vendosin rregullat, e mësojnë fëmijën të komunikojë, të mësojë për botën, ta kuptojë atë. Dhe ata gjithashtu duhet të marrin iniciativë në komunikim në mënyrë që të bëhen miq të vërtetë me fëmijët e tyre.
Hapi 2
Ndodh shpesh që prindërit janë të sigurt: është e pamundur të jeni miq me fëmijë, përndryshe ata nuk do ta perceptojnë babanë dhe nënën e tyre si një autoritet, ata do të pushojnë t'i binden dhe respektojnë. Prindër të tillë preferojnë sjelljen autoritare: fëmija duhet të përmbushë me butësi kërkesat dhe urdhrat e të rriturve, të dijë vendin e tij. Miqësia në një familje të tillë nuk diskutohet. Por çfarë nëse e kuptoni që një fëmijë është i njëjti person i plotë si prindërit e tij, ai dëshiron dashuri, dashuri dhe mirëkuptim. Ai nuk është aspak një makinë për t'iu bindur butësisht dhe për të mos pasur një mendim të tijin.
Hapi 3
Të kuptuarit e kësaj, të kuptuarit se një fëmijë është një person i veçantë, me mendimet, ëndrrat, telashet dhe hidhërimet e tij, dëshirat dhe idetë e tij për botën, është hapi i parë drejt të qenit shoku i tij. Fëmijët dhe prindërit nuk janë të barabartë në të drejtat dhe përgjegjësitë, dhe megjithatë kjo nuk mund t'i ndalojë ata të bëjnë miq, të ndajnë gjendjen e tyre shpirtërore dhe të jenë mbështetës për njëri-tjetrin në një situatë të vështirë.
Hapi 4
Në asnjë rast nuk duhet të lejohet që fëmijët të konsiderohen dikush më i ulët se të rriturit, për t'u treguar atyre injorancën e tyre, paaftësinë për të bërë diçka. Edhe nëse fëmija nuk ka mësuar ende si të bëjë detyrat e shtëpisë, detyrat e shtëpisë ose detyra të tjera në mënyrë të përsosur, kjo është një mundësi që një prind të mbështesë fëmijën, ta ndihmojë atë të besojë në vetvete, të nxisë dhe të lavdërojë kur ai fillon të bëjë më mirë.
Hapi 5
Vendimi i dytë i rëndësishëm që duhet të marrë një prind është të jetë i sinqertë: t’i tregojë fëmijës gjithçka dhe ta dëgjojë në çdo situatë, pa e fajësuar atë, pa ia hequr zemërimin apo lodhjen, por duke kuptuar ndjenjat e tij. Kontakti i ngushtë me një person të vogël është shumë i rëndësishëm për vendosjen e kontakteve dhe besimit mes jush, sepse kjo do të thotë që fëmija ju beson, keni tema të përbashkëta të bisedës, të dy jeni të interesuar për atë që po ndodh në jetën e tjetrit. Ky është fillimi i miqësisë.
Hapi 6
Në mënyrë që fëmija juaj të bëhet më i sinqertë, t'i përgjigjet pyetjeve tuaja dhe të ndajë përvojat, duhet t'i tregoni të njëjtin model të sjelljes. Kjo do të thotë, prindi fillimisht duhet të tregojë interes për jetën e fëmijëve dhe t'i tregojë vetes se çfarë po ndodh me të. Pas kësaj, nuk do të ketë më problem të mësojmë rreth përvojave dhe përshtypjeve edhe të fëmijës më të mbyllur dhe të ndrojtur. Në këtë drejtim, është më e vështirë me adoleshentët sesa me fëmijët e moshës parashkollore dhe të shkollës fillore, por nëse tregoni durim, edhe adoleshentët do të fillojnë të flasin sinqerisht me prindërit e tyre dhe të bëhen miqtë e tyre.
