Keqardhja është ndjenja që njerëzit e mirë dhe të dhembshur mund t'i shfaqin shokut të tyre kur janë në një situatë të vështirë, duke përjetuar një prishje në një marrëdhënie ose humbjen e një të dashur. Sidoqoftë, keqardhja shpesh quhet një ndjenjë poshtëruese.
Udhëzimet
Hapi 1
Ndjenja e dhembshurisë është karakteristike për njerëzit: ata janë mësuar të ndiejnë keqardhje për personat në nevojë, njerëz pa çati mbi kokë, viktima të pafat të konflikteve ushtarake të mbetura pa strehë, duke qarë fëmijë të vegjël dhe kafshë të braktisura. Dhe në këtë rast, keqardhja për njerëz ose krijesa të tilla është një manifestim i njerëzimit, njerëzimit, pa të cilin bota do të kishte humbur shumë kohë më parë në mizori dhe vuajtje. Ky është një manifestim i mençurisë së njerëzimit, i akumuluar që nga kohërat e largëta barbare, kur njerëzit nuk dinin mëshirë. Mëshirë, dhembshuri, keqardhje - këto fjalë shpesh vendosen në një nivel.
Hapi 2
Sidoqoftë, ia vlen të ndani dhembshuri dhe keqardhje, për pjesën më të madhe këto ndjenja janë shumë të ndryshme. Dhembshuria është një ndjenjë që një person tregon për shkak të mirësisë së tij dhe mosgatishmërisë për të dëmtuar tjetrin. Shpesh, dhembshuria është shumë e lidhur me ndjeshmërinë - aftësinë për të ndjerë gëzim ose dhimbje, vuajtjet e një personi tjetër, për t'i transferuar ato tek vetja, për të simpatizuar me bashkëbiseduesin. Ndjenja të tilla e ndihmojnë vetë një person të mos bëjë keq në lidhje me të afërmin e tij, e mësojnë atë të vlerësojë jetën e dikujt tjetër, të respektojë të drejtat e një personi tjetër.
Hapi 3
Shumica e keqardhjes nuk ka asnjë lidhje me dhembshurinë dhe ndjeshmërinë. Mund të jetë ndjenjë mjaft egoiste ose e pafuqishme. Keqardhja manifestohet si përgjigje ndaj ankesave ose ndaj ndonjë ngjarjeje të pakëndshme në jetën e një personi tjetër. Për më tepër, ankesa të tilla mund të shprehen edhe nga një person plotësisht i suksesshëm, i ri dhe i arsimuar.
Hapi 4
Në këto raste, keqardhja nuk mund të nënkuptojë ndonjë simpati ose dëshirë të veçantë për të ndihmuar një person tjetër. Njeriu i mëshirshëm vetëm bën sikur ndan dhimbjen e bashkëbiseduesit të tij, duke psherëtirë fshehurazi me lehtësim se gjithçka është kaq e keqe me të. Mbi të gjitha, kjo e vë atë në dritën më të mirë. Ose ai e shfrytëzon rastin dhe fillon të ankohet edhe te bashkëbiseduesi, duke pritur keqardhje nga ai.
Hapi 5
Prandaj, keqardhja shoqërohet me dobësi dhe poshtërim: kjo ndjenjë nuk nënkupton ndonjë ndihmë, mbështetje, udhëzim specifik. Ajo vetëm e nxit një person të ankohet gjithnjë e më shumë, e inkurajon atë të fajësojë këdo, por jo veten e tij, dhe gjoja i jep të drejtën të zhvendosë përgjegjësinë për jetën e tij mbi supet e njerëzve të tjerë.
Hapi 6
Por kjo gjendje është e papranueshme me një person të shëndetshëm, të fortë dhe të ri. Dhe nëse dikush fillon të ndiejë keqardhje për të në vend që ta mbështesë me veprime ose këshilla, atëherë një keqardhje e tillë duhet ta poshtërojë personin. Vetëm njerëzit e dobët dhe të dobët janë të denjë për dhembshuri të vërtetë, por edhe shumë prej tyre nuk e tolerojnë vetë-keqardhjen.
